Pierwsze lata Gostynina w Koronie

14 grudnia 1462 roku Kazimierz Jagiellończyk na zamku w Gostyninie przyjął od rycerstwa, urzędników i mieszczan przysięgę na wierność, ogłaszając inkorporację Ziemi Gostynińskiej do Korony Polskiej. Wszyscy mieszkańcy Ziemi Gostynińskiej zrównani zostali w prawach i przywilejach, ale również w powinnościach z mieszkańcami innych ziem należących do Korony. Do przywilejów należało między innymi prawo do udziału w elekcji królów, sądach ziemskich, sejmikach szlacheckich, do miejsca w senacie i w sejmie.

Szlachta uwolniona została od niemal wszystkich świadczeń na rzecz książąt mazowieckich. Wyjątkiem był podatek od osiadłego łanu wynikający z Przywileju Koszyckiego z 1374 roku. 

Kazimierz Jagiellończyk zdecydował się na poszerzenie przywilejów, które miastom Ziemi Gostynińskiej nadawali mazowieccy książęta. Mieszkańcy Gostynina mogli dzięki temu korzystać z miejskich lasów, czerpać dochody z miejskiej wagi i z postrzygalni. Ziemia Gostynińska weszła w skład Korony wraz z Ziemią Rawską i Ziemią Sochaczewską, tworząc wspólnie województwo rawskie. Licząca wówczas niespełna 2 tysiące kilometrów kwadratowych powierzchni Ziemia Gostynińska podzielona była na dwa powiaty: gostyniński i gąbiński. W pierwszym z nich było 128 miejscowości, w drugim – 159.

Reprezentantami Ziemi Gostynińskiej w senacie byli: dożywotnio mianowany przez króla kasztelan oraz posłowie ziemscy wybierani przez ogół szlachty. Na sejmie piotrkowskim w 1496 roku ustalone zostało, że Ziemia Gostynińska i Ziemia Sochaczewska sejmikować mają w Gąbinie, a Ziemia Rawska – w Rawie. Ziemia Gostynińska na sejmiku w Gąbinie wybierała więc swoich posłów, którzy wysyłani byli na sejm walny koronny.

Za tydzień o miastach Ziemi Gostynińskiej po przyłączeniu do Korony.