Siemowit IV szwagrem Władysława Jagiełły

W 1387 r. księżna Aleksandra, siostra króla Władysława Jagiełły, została żoną księcia Siemowita IV. Aleksandra Olgierdówna jako księżna Mazowsza mocno zaangażowała się w politykę międzynarodową. Mówiła o tym Marta Piber-Zbieranowska w swoim referacie „Żony Piastów mazowieckich. Znaczenie polityczne księżnych w późnym średniowieczu (XIV–XVI w.)” wygłoszonym podczas sesji naukowej „Dziedzictwo książąt mazowieckich”, która 27-28 października 2016 roku odbywała się na Zamku Królewskim w Warszawie.

Księżna Aleksandra wraz z Siemowitem IV była mocno zaangażowana w mediacje mające zapewnić ułożenie poprawnych stosunków między Polską, Mazowszem i państwem krzyżackim. Brała także udział w polsko-krzyżackich rokowaniach prowadzonych przed 11 maja 1407 r. w Złotoryi.
Zanim oficjalnie wybuchła wielka wojna polsko-krzyżacka, prowadziła negocjacje w sprawie przywrócenia pokoju pomiędzy zakonem i Koroną. Dowodem tego jest list wielkiego mistrza Ulryka von Jungingena z początku czerwca 1410 r. Krzyżacy zabiegali o przychylność Aleksandry, obsypywali ją licznymi prezentami.

O zapewnienie sobie siostrzanej przychylności dbał również król Władysław Jagiełło, ponieważ Aleksandra doskonale wiedziała, jak łagodzić konflikty między królem a swym mężem. Dlatego często zapraszana była przez parę królewską na dwór, gdzie gościła wraz z dziećmi i orszakiem. Podczas pobytów w Krakowie księżna wraz z dworem mieszkała w specjalnie dla niej odnowionym domu położonym blisko Wawelu, a Władysław Jagiełło często wręczał swej siostrze podarunki, licząc na zyskanie przychylności siostry dla swych politycznych planów. Jagiełło chciał, by Aleksandra wymogła na Siemowicie IV, by podejmował decyzje korzystne dla Polski.

Siostra Jagiełły miała wyjątkowo mocny charakter i energiczną osobowość. Dzięki tym cechom i dzięki bliskim relacjom z królem udało się jej zabezpieczyć przyszłość swoich dzieci. Prestiżowe małżeństwa córek i kariera duchowna syna Aleksandra (biskupa Trydentu) były z jednej strony wynikiem intensywnych starań samej księżnej, z drugiej zaś stanowiły ważny element polityki dynastycznej Jagiełły.

Za tydzień o Wielkiej Wojnie z Zakonem.